Töre Kadinlari Şiiri - Şair Metmetin

catal yürekli.. müfterit.. kendi basina buyruk töreler..
ceyizi kendi elleriyle vukaatli..
yüregi geride tek basina..
gözyaslari yetim manevrasiz..
musallat olunur töreler ve beyler..
hepsi umumi vekildir satafatli..
demir leblebidir tüm sevdalar..
kese kagidi icinde gözyaslari..
kesilir sütten... bebeler memeden..
göz yaslari kizil bir dereden..
yedi iklim ve tüm mevsimlerden..
bir talihsizlik.. bir sans oyunu.. bir kader.
alninin ortasindaki dag dumanli.... fiyakali..
ellerinden firat akar sert ve keskin..
bicak gibi keser adami mübarek..
ama suskun tüm kadinlar..analar.. bacilar..
kuru bir gürültü.. sabikali töreler..
sevda yollarinda kirmizidir tüm lambalar..
kan kusarlar..
töremiz böyle diye susarlar..
cocuga meme vermezler utanirlar..
cifte su ile büyütürler..
bebeler aglar duyurmaz sesini..
iki canli bir gelin utanir saklar kendini.
güzelligi tutar insani..
bir sen anlasin belki beni..
bir sen zümrüd-u anka kanadinda..
bir sen yüregimin cukurunda..
güzele bakmak sevap degildir buralarda..
ve tüm ölümler aksam sularinda..
bir töre.. bir töreki up uzun adliye sarayinda..
bir ibadet kendi günahinin koynunda..
bir dümen,ki kadinlar yanar töreler kucaginda..