Sadece sessiz hıçkırıklar bozuyordu gecenin karanlığını.
Bazen amansız haykırışa dönüşürken, bazende bir hırıltıyı andırıyordu.
Kadın yerde iki büklüm yatarken,
Birden fırladı ayağa.
Başı dik, bakışları sert!
Ve birden başladı bağırmaya.
Ne zaman bitecek!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Güzel şiir.Tebriklerimle
duyarlı bir şiir olmuş olmasına eline sağlıkta. töreciler belli birde devlet kurarlarsa kadınların halini bile duymayız bundan kelli. ee kendi düşen ağlamaz
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta