Hep içim geçer,
Ne zaman yavrusunu,
Besleyen bir kuş görsem.
Çocukların,
Büyüklerin yanında,
Sevilmesinin yasak olduğu,
Bir geleneğin ürünüyüm.
Ve gelinlerin,
Kainat yatıncaya kadar,
Yatamadığı,
Cehalet nöbetidir katı törem.
İşte bu yüzden ben hiç,
Kuş yavrusu olmadım.
Oysa,
Dünyanın en Müşvik annesiydi,
Benim Annem…
Ozanoğlu 05.11.2009
Ömer TemelKayıt Tarihi : 5.11.2009 22:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)