Töre yağdı namludan
Giyerken beyaz gelinliği
Düşerken tutamadı
Al kuşaklı yarini
Kınalı parmaklar çekerken halayı
Töre yağdı namludan
İnsan olan utandı
Kan içindeki bebekten
Anaydı babaydı kardaştı
Yurttu evdi ocaktı
Töre yağdı namludan
Kara toprağa bıraktı
Koruğa başağa uzanmadan
Irmak olup çağlamadan
Bir tenle uyanmadan
Töre yağdı namludan
Kayıt Tarihi : 7.8.2009 17:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!