Töre Şiiri - Fatma Müjgan

Büyüdüm bak,biliyorum her şeyi...
Bizi, siz; yalanlarla büyüttünüz.
öğrendim,işte bak,bütün gerçeği...
yapmayın ya...beni kandırmayınız...

Ben,küçükken,dedem bize,masallar anlatırdı...
anlata...anlata,bizleri,uyuturdu...
ülkenin birisinde,erkekler,
TÖRE...diye bir canavar beslerler,
aslında kızgın bir çölde bulurlar onu,
alırlar hiç sormadan,getirirler ülkeye...
bakarlar.... büyütürler...korurlar onu!
sonra,korkutmak için saldırtırlar millete!

Canavarı doyurmak için her gün,
kadın ve kızlarını yem ederler...
aman Tanrım,bu ne biçim bir vahşet...
götürde töreye kızını yem et,

Dedeciğim, törenizin eşi...çocuğu yok mu?
sevgi nedir,bilmiyor mu,yüreğinde sevdalara yer yok mu?

Neden erkek eti yemez,yoksa karnı tok mudur?
Onun yiyeceği türden hiç bir erkek yok mudur?

Erkek midir,dişi midir bu töre...
yoksa çirkin bir dişinin eşi midir,bu töre...

Neden,gelin ve kızlar yer...çok mu lezzetli bunlar,
Neden,onları korumaz,töreye yem yapanlar...

Ya birgün gelinler,kızlar biterse...
töre,kendini besleyenleri de, yerse...
ya töreyi de yiyecek, bir canavar türerse...

sus dede sus...senin tören,benim de düşmanımdır
töre için kız doğuran,ana nasıl kadındır...
senin tören,bir kaatilmiş!
hep,kanla besleniyor...
onu besleyen insanlar...belki...onlar da yiyiyor?
bu,adil bir alış veriş,
belki sizlere göre...
Sen yiyemezsen kızları...götür töreye,ye de...

Yemin edeiyorum dede
bu masalı,hiç kimseye anlatmam...
Nesilden nesile,bu pis... canavarı yaşatmam...
Benim,masallarımda...canavar olmayacak...
TÖRE BENİ YER Mİ diye,
kızlar hiç korkmayacak...

Fatma Müjgan