Anafor Hayat Şiiri - Ecir Demirkıran

ANAFOR HAYAT

Gençlik inci gerdanlık  kıymetini bilmedim
Sonbahar ruzgarları savurdu son fasılda
Kederlenir duygular, dönmez vah diyemedim
Toprağa düşmez cemre, ruzgar ölür aslında

Hüzün çöker geceme, efkârım dağılmıyor
Geçti yıllar mevsimler,  ne haldeyim bir bilsen
Perdelermi Sararmış, gündüze sarılmıyor
Günah penceresinden, gör bak neler Yansıyor

Bilmece içindeyim, sahne boş  ışık sönük
Çaresizlik içinde, çare arar gibiyim
Nerede sevdiklerim, neden sıtları dönük
Sanki fani dünyanın, dönen  semazeniyim

Dostların bakışları Sonsuzluk noktasında
Ufukta fırtına var, dip yerinde bedemin
Resmin küçük bir nokta tartılır darasında
Terki diyarda sözüm, yokki dua edenim.

Bu çelimsiz duygunun, sarmalında beklerken
Dağılmış bir haldeyim, isyan atıftır bana
Boynumun bukülüşü, kaderden mi dilerken
Hayat kefen içinde ölüm damladı erken.

Döndük ruh alemine secde eder kainat
Bir başka boyuttayım, hayat  düzen son nokta
İlahi hüküm senin budur gerçek hakikat
İman ettik o günde, varlık dirildi yoktan