Herşey, gündelik sorunlarla baş göstermişti ucundan ucuna
Yemek yemek, su içmek,
Sabah kalkıp işe gitmek gibi her seferinde nebati yaşam koşullarında günün curcunasına nefes alışverişimizi deklare ediyorduk .
İkimizde büyük sorunun farkında değildik.
Altı delik torbada misket havasındaydı düşlerimiz
Deniz fenerinde samanyolu türküleriyle klarnet çalardık gecelere
Sanırdık ki her gece;
hep yıldız olacaktı pencerede.
Ta ki bağlamanın bam teli bozuk çalasıya dek; anlamamıştık perşembenin yaklaşan ayak seslerini.
Uzun koronun ardında bulutlar oluşmuştu, yağmur yağacaktı
belliki
müziğin ritmine ayak uyduramamıştık
Torbadaki misketler birer birer eksiliyordu
Daha çok acıkmaya, daha çok susamaya başlamıştık
Ve yorgun bir halde, farkında olmadan üç harfin duvarına sırtımızı yaslamıştık
Fakat anlamıştık
Otla çöple karın doymayacağını
Ne yapacağımıza şaşırmıştık
Kalkarsak duvar yıkılacak....kalırsak yağmur yağacaktı..
M. Köse 25.11.2017
Kayıt Tarihi : 6.12.2017 12:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Köse 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/12/06/torbadaki-misketler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!