Tor, asi gönül Şiiri - Ali Uzun

Gene mı şahlandı tor, asi gönül?
Kudurmuş toz, duman karışır gider.
Dünyayı toz pembe sanarak bunal,
On sekiz gençlerle yarışır gider.

Fermanımı yazdın düştüm peşine,
Süründür dün beni doyma yaşına,
Gönül, yakam bırak var git işine,
Asi gönül küser buruşur gider.

Yakışır mı sana bu tozu duman?
Artık bende geçti sevdalı zaman,
Dokunma toy gönül, aman ha aman,
Düşmanı dost bilip barışır gider.

Böyle mı koşulur yarin peşinde?
Beni, boş, avare etme işimde,
Çek git gönül artık yaşlı başımda,
Her gördüğün sarıp, sarışır gider.

Ali Uzun senle başı hoş değil,
Bende bir insanım beynim kuş değil,
Sözüm olgun, özden içi boş değil,
Yüzünü azdırıp kırışır gider.

14 Ağustos 2012