Topyekün Terk Edişti Gidişin

Ödün verdim gururumdan
diz çöküp yalvardım, yakardım
ağıtlar yaktım yürekten kopan,
gözyaşlarım…
onlarca mektup, yüzlerce şiir yazdım
ricacılar, aracılar gönderdim katına,
telefonlarıma çıkmadın,
cevap yazmadın mesajlarıma
kapına geldim açmadın
perdeni aralayıp pencereden bakmadın
kaldırımda sabahladım
yumuşamadı taş kalbin,
acımak sözlüğünden silinmiş
ey insanlığı kubura düşmüş kadın!
benden çaldığın sevgiler
kahırların olsun…
koparıp aldıklarını benden,
kendine armağan edemezsin.
gidişin topyekün terk edişti.
ölüm fermanım oldu şimdi…

Dinmez Er / Çeşme /