Topyekün Katliam Şiiri - Murat Güler

Soğuk ve alımlı bir geceye kanat geriyorduk
Yatağımızın başucunda karıncalar sevişiyordu
Ve kiralık edindiğin göğsüne damlıyordu gözyaşlarım
Saatler nasıl geçiyordu bilmiyorduk
Sırf koklaşmayalım diye
Tenin tenime değmesin diye sadece
Aseksüel melekler bütün gün oyalıyordu bizi

Zevke;
Savaşan bir spartalı gibi kavuşuyorduk
Doruk noktasında aşk vardı dağın
Biz tırmanıyorduk

Ama aşkımızın ezanlarla beraber minareden atlayıp
Bir uğurböceğinin de hayatını karartarak intihar ettiğini bilmiyorduk
Kalbimizin aşka ve güneşe mezar olduğunu

Her gün çektiğimiz yanma nöbetleri;
Hayallerine ve bedenine tecavüz edişimden değilmişti
Nedense zevk de almıyorduk
Ah nasıl da kandırılmışız
Ama iki ucu korlu bir sevda işte bu
İki ucunda kırmızı bayrak
Ve mor saçlarımızı her bayram arifesi kısaltarak
Bayramda da rakslar ettik ağlayarak
Sırf tanrıya inat

Koyun, sığır diye aşkımızı idam ettiler
Ve koca koca leğenlerde tartıp yedirdiler
Yemeyin dedik zehirlenirsiniz
Topyekûn bir katliamın bilançosu yedikleriniz
Biz de o topyekûn katliamın esirleriyiz

Bu yaptıkları faili meçhul bir infaz olarak geçti sahte tarih kitaplarına
Aslında
Bu yaptıkları incili abdestsiz hatmetmek gibiydi
Sadist bir sadrazamın Tüm Takiyettinleri öldürmesi gibiydi
Ve yıldızlar da bu yüzden küsüp gitmişti

O günden beri sorarsınız bu geceler niye karanlık
Çünkü siz o gecelere bir kere de sevda gözünden bakmadınız
Sormadınız ölen uğur böceklerini
Ve o ezanları şarkı edasıyla okuyan cübbeli Ahmet hocaları soruşturmadınız

Çünkü siz topyekûn katliamcılarsınız ….

Murat Güler