Topyekün Gidiş Şiiri - İbrahim Araz

Topyekün bir gidişti bu
Göçebe ailelerin göç çocukları gibi
Serpilmiş, kaybolmuş kent merkezlerinde!
Yine de devam edecektir firmalar
Seni bana, beni sana
Bir ülkeyi bir diğer ülkeye taşımaya
Vazgeçmeksizin ve umut ederek!
Kimse bilemezdi ne vakit aşka düşeceğini
Fıtratında vardı
Ve yazılmıştı kaderi
Parşomen kağıtlara değil belki ama
Sol göğsüne!
Kimse bilemezdi ne vakit hortlayacağını bir aşkın
Çölde kamufle olmuş bir kum saati gibi
Değiştirir rengini
Tane tane akar
Yaşlandırır seni ve beni!
Kimse bilemezdi işte!
Ne vakit yıkacağını bir mancınığın
Aşka karşı inşa edilmiş Çin Seddi’ni
Yıkılmıştır duvarları
Ve açıktır istilaya
Kuvvetlidir bir çift göz
Çokça büyük bir çift taştan!
Basiretsizdim, basiretsizdin
Bilemezdin işte, ben de bilemedim!
Yek bir bedende yek bir ruhta düşeceğimizi aşka,
Cankanım!

15.03.2005