Bir yoldur yürünen, adına hayat dedikleri...
Bazıları en başında düşer bir çukura, bazıları ayağını takar bir taşa.
Ucu neresi bilinmeyen, sonu hep farklı yerlerde biten.
Bazen uzun gelir bıkarsın yürümekten, bazen kısa gelir ayrılırsın bu şehirden hemen.
Yeni doğmuş bir bebektir atılan adımlar, yaşlılığa doğru yürüyen insanlar...
Yeşildir, mavidir, kahverengidir gözler;
Hepsinde hep farklı farklı izler...
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,