Penceremde bir kaç güvercin
Mutluluğu ufaladığım ekmek kırıntılarına bağlamış
Kurulu saatim günler sonrasına, geriye sayan her an
Akıp gitmeyen ise zamandı bugün
Bu odada duruyordu zaman,dışarıda parıl parıl güneş
Gülüşüp geçen insanlar
Evimin önü eski Toptaşı Hapishanesi
İçinde ruhum varmış gibi tutsak
Yorgun yorgun bakıyor penceresi
Şimdi sessiz avluları
Kapalı ardına kadar kapılar...
Necati AtçekenKayıt Tarihi : 27.4.2016 15:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yıllar önce kapatılmış, Toptaşı hapishanesinin atıl vaziyette sokak aralarında sıkışmış hali, yalın olma halidir.
![Necati Atçeken](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/04/27/toptasi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!