Kök söktürdü meleğe,
Topraktan yaratılan.
Kapanmadı yaralar,
İnanın ki günahtan.
Dediler ki biri var,
Ateşle oynayan.
İnanmayın sakın ha,
Anlatılanlar yalan.
En büyük zulmü,
Yaptık ellerimizle.
Görmedik zalimi,
Ağma gözlerimizle.
Topraktan yaratılan,
Toprağa kustu.
Mazlumun sesi,
Bizimle sustu.
Deme sakın,
Şeytan işi.
Tutmaz artık,
Bu yalan.
Dünya değil mi,
Sıra sende oyalan.
Arama başka yerde,
O kudretli şeytanı.
Aradığın şeytan,
İçindeki insan.
Kayıt Tarihi : 23.3.2019 11:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kürşat Hardal](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/23/topraktan-yaratilan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!