Topraktan var oldum ğine ona döneceğim
Toprak benim her şeyim yiyeceğim içeceğim
Bedenemi verip ona emanet edeceğim
Bedenimi iyi sakla karanlıkta bırakma
Dünyanın temelisin dünyanın anası toprak
Baharda yeşerir sonbaharda döker yaprak
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta