Öyle çok aktı ki
Ruhumun derinliklerine
Gözümden yaşlar,
Önce yeniden çamur oldu
Topraktan hamurum,
Öyle sert esti ki
Vefasız dosttan
Hoyrat rüzgâr,
Sonra katılaştı o hamur,
Ve ben bambaşka biri oldum...
Kayıt Tarihi : 6.9.2019 09:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!