topraktan çıkarır azotu mikrop
varlık sebebini gereksiz saymam
yıkarken elleri bırakırım nem
onu yaşamı zor ortama koymam
düşüp aynı benzer serserilere
kalsiyum oranın en gerilere
yine saygı duyar bakterilere
muntazaman yoğurt yemeye doymam
yanına olursa çorbası aşı
günlük götürürüm üç beş lavaşı
veririm hayatta kalma savaşı
elim ile kendi altımı oymam
ardı sıra yürür ulu atamın
delikli kumaşa derim etamin
kabuğunda gizli bence vitamin
bıçak ile elma armudu soymam
değil alakalı giyim kuşamla
insan insan olur doğru yaşamla
yalakalık etmem ağam paşamla
sözümün eriyim katiyen caymam
nede olsa para çıkıyor cepten
köfteye ayırma sen bunu hepten
çekti makinede arka yan loptan
kasaptan aldığım yüz gıram kıymam
gerekir olması yünlü sırtında
kopacak bakarsın rüzgar fırtına
pençe çaktırırım papuc altına
karda kışta sokak caddede kaymam
fitraten olsamda hayli efendi
üstüme gelmeyin çiğnerim bendi
şunun şurasında uysalım kendi
halinde adamım kimseye uymam
gücü yetmez olan yalvar yakarır
elin oğlu baksan çıngar çıkarır
bana denmez lafı almam yukarı
kulağı tıkarım işitmem duymam
doğrayım yeterki yerler aheste
ekseri tavuklar olur kümeste
mutlaka sererim altına gaste
ekmeğin kırığı yerlere yaymam
zannetmem onunla kapanır yaram
yazık gider para üstelik haram
içki ile fazla bulunmaz aram
sarhoş olurum hem kolayca aymam
söylemem talih baht ile küsemde
genelde hiç akçe olmaz kesemde
gözü gönlü açar şair isemde
kısa keser okur içini baymam.. aah amaan aman vaay..
Kayıt Tarihi : 6.1.2010 20:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!