Hüzün kaplıyor sık sık içimi.
Gözyaşlarım düşüyor bu kış ayında...
Toprağa bir bir.
Bırak gideyim dünya, hasret çekiyorum,
bir sonsuzluğa.
İçim içimi yiyiyor sanki, herşey üstüme geliyor.
Gözyaşım değdiğinde toprağa, sanki heryer
bürünüyor karanlığa..
Hüzün ellerimde yeşeriyor sanki, bulutlar beni görünce bir bir karanlığa dalıyor.
Gözümden yaşlar akinca, hüzünde topraktan küsüyor sanki..
YUSUF AHMET BOZ
Kayıt Tarihi : 30.4.2022 20:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hersey
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!