TOPRAKLAR SAÇIN
Yalan dünya ateş düşsün çölüne
Verdin beni yad yaramaz diline
Aklımı yitirdim yârin yoluna
Ayrılık gününü sayamadığım.
Vefesızı gördüm sararıp solmuş
Ağlıyor gözleri yaşınan dolmuş
Gidib bir hoyratın menendi olmuş
Benim öpmelere kıyamadığım.
Emir baba gibi kör duman başı
Zalıma vermişler ağudur aşı
kırışmış alnı da çatılmış kaşı
Yüzüne bakmaya doyamadığım.
Kara bahta, kör talihe kastına
Küsmüş gayri yârenine dostuna
Oturmuş ah çeker taşın üstüne
Yerlere yurtlara koyamadığım.
Sam vurgunu gibi eğmiş dalını
Bir kerpiç duvara vermiş belini
Oğul balı gibi tatlı dilini
Bandıra bandıra yiyemediğim.
İçim kan ağlıyor sinemi açın
Delirdim başıma topraklar saçın
Çabuk solar diye korktuğum için
Bir kere gülümsün diyemediğim.
MEHMET ALİ’M gördüm hiç iflah olmam
Giderim buradan daha da gelmem
Azrail gelse de canımı vermem
Onsuz kefen bile giyemediğm.
M.ALİ AKÇINAR
Mehmet Ali AkçınarKayıt Tarihi : 29.12.2010 23:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)