Topraklar Şiiri - Deniz Budak

Ağırlıklar inip kalkıyor nefeslerimin üzerinde
Belki de verdiğim nefesler geri doluyor içime kim bilir
Bir bulantı var ezelden, sebebi muallak
Konusu her şey olabilir, güzelden ziyade.

Karıncalar yürüyor tepemde
Ben ise topraktayım
Ağzıma burnuma solucanlar giriyor
Kıpırdayamıyorum hareketsizim
Bir de sırtım kaşınıyor çok fena
Bir koku alıyorum çok eskimiş
Bir koku arıyorum çaresizce
İçimde çırpınıyorum etrafım topraklar
İçimi kokluyorum etrafım topraklar
İçime çırpınıyorum
İçimden gelmiyor mu o koku, o eski koku?
Güzel şeylerin anlamsız kokusu
O kokular anı sadece güzele giden, güzelden ziyade.

Bir odada uyanıyorum ve uyuyorum
Sabit, değişmez, çakılı.
Kerpetensiz bir düzen
Çekiçsiz bir düzen
Ne bir şey sök ne bir şey çak istensin,
Sen de aynı odada uyan ve uyu.

Bir odada uyanıyorum ve uyuyorum etrafım topraklar
Ağzıma burnuma insanlar giriyor
Konuşamıyorum dilsizim
Bir de tabanlarım kaşınıyor çok fena
En sarp yollara razı, kaşıntı dinsin, gideyim buradan
Bir koku alıyorum.