Toprakla Hasbihal Şiiri - Muhammed Emre ...

Toprak misk kokmaktasın, hafiften de ıslaksın,
Ne bu halin mest ettin, bu kez biraz farklısın.
Toprak dedi: Yağmurdu, yağmurdu buluştuğum,
Bana dokunuşunda, bu halimi bulduğum.
Dedim ki: Ey toprağım, biçareyi avutma,
Bican iken canımı daha aciz bırakma.
Bilirim sualimin sende saklı halini,
Tanırım cananımın bıraktığı izleri.
Sanki sen misk kokunu yağmura mı borçlusun?
Yarimin gözyaşıyla nice kez yoğrulmuşsun.
Eşsiz ahu gözlerden abı hayat içmişsin,
Bana da “O, yağmurdu, yağmurdu” demektesin.
Serilmişsin, dilberin geçtiği yol olmuşsun,
Hala bana “Yağmurdu, yağmurdu” demektesin.

Böyle konuştum diye ne olur mahsunlaşma,
Sitemim sana değil, hasretim cananıma.
Ne diyeyim toprağım, niyetini anlarım,
Beni taşımak için bunca sözün, yalanın.
Sen bende muhabbetin mahremine ortaksın,
Sadece parçam değil, cananımdan parçasın.

Sen bende parça değil, ben sende tane olsam,
Değmesem de güzele, ayak sesini duysam.