Toprakla Hasbihal Şiiri - Suayip Resadoglu

BASTIGIM toprak inliyor; ben ay yuzlu dilber idim;
Zaman tozumu SAVURDU,ondan boyle inlerim...
Gul bahcesinde, KANKIRMIZI bir gul gibi taze;
YANAGI gamzeli; guzeller guzeli, bir KIZ idim...

Simdi,yar dediklerim, hep BAGRIMI cigniyor;
Bu toprak COK SIKTI, BAKIN; bana dar geliyor;
Bu gul yuzum, ben de hic solmaz SANMISTIM;
Simdi,ayak ALTINDA cignenmek; cok zor geliyor....

Bahar DALLARINDA oten bulbuller gibiydim;
Duyan inlerdi, yureklerde MIZRAP gibiydim,
ADIMA besteler YAPILDI,turkuler soylendi;
Okunmaya hic doyulmaz, bir siir gibiydim..

Bir gun geldi, hazan ruzgarlari esti BAŞIMDA;
Savurdu topraga gomdu,bir sey yok avucumda;
Simdi; her ruzgarda iste boyle tozar dururum;
AGLARIM sessiz, bir dua eden yok BAŞUCUMDA...

…..8.11.2013.