Hay allah kollektivist olacaktım ki;
feodal çukura düştü bu ayaklar.
Unutmuşum sevgilim gününü
senin sevdiklerinle bütünleşmezsem
insan yanım-yönüm kamaşmıyor gözüm gönlümde.
tebeşirle çizemedim yola çocukluğumu.
toprak sıvandı paçama yağmurda.
Benimle ilgili!
kökün,
gövden,
dalların ve yaprakların kalmasın açıkta!
toprak yüzümü çektim senin tarafından
yaşamaya tekil kalacaksın.
Elim böyle zamanlarda
ya sigaraya uzanıyor yada kibrite
boş dünyayı anlattım külahıma
taşan tarafım gitti insanlığımla...
Kayıt Tarihi : 4.3.2012 00:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!