Kundaklığında
Tarlada gölgeye yatırılan
Uyandığında toprak yutan açlığından
Köydeki esmer çocuk
Şimdi
Yaşamaktadır bir koca şehirde sıradan
Bir bakışki açıyor gönül muammasını,
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
Devamını Oku
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
Siir okadar cok duygu yüklü ki;duygulari toparlamak,yorum yazmak imkansiz hale geliyor.Tebrikler saire.
Küçükken bende toprak yermişim. Tadını, kokusunu hala hatırlıyorum.
Yolunda gitmeyen bir şeyler var demiş şiir ve ince ince -ruhunun inceliği ile- işlemiş..
Şiiri yaşayan ender insanlardan olduğunu bizzat müşahede ettiğim insanlardandır Ramazan Topoğlu..
Antoloji'de 'Günün Şiiri' Seçilen şiirinizi ve sizi kutluyorum sayın şair,saygılar sunuyorum...Sanılan,bilinen,gelinen,yaşanan anlardan devşirilen bu şiir serüveni için bir şiir sever olarak teşekkür ediyorum,saygılarımla...
Şiirlerinizde hatıralardan izler görünüyor,hep geçmişi yazmış gibisiniz.İçinde bulunduğumuz zaman gerçekliğinden dolayı şiirselliğe uzak geliyor herhalde.Eskiden yaşananlar bende hep hüznü çağrıştırır,neşeli anlar için de bu geçerli.Şiirlerinizde bundan dolayı buruk bir hüzün sezdim.Zaten içinde hüzün olmayan her şey biraz yavandırAnlatım diliniz güzel,samimi,yapmacıktan uzak,kelime darbeleriyle resim yapmışsınız,tebrikler
'Ayakkabılarını giy artık, üşüteceksin'
Tarla gölgesinde uyutulan,
Toprak yiyen çarpık bacaklı adam.
Şimdi yaşamaktadır bir koca şehirde sıradan.
Ömürler uzar sanırdı
Ağustos’a yaklaşan bayramlardan.
İlkbaharla sonbahar arasında iki bayramı kaldı gelecek yıllardan.
Zifirî karanlık karabasanlarından,
kalbi sızlar taşlı tarlada kalan aşklardan.
Ben bu şiire nasıl yorum yazayım, kanattı yüreğimi bir derin of çekeyim Ramazan..ooooooffffffff
Bir solukta okunan harika eser. Kutlarım şiir adamı.
Selâm ve dua ile...
Çocukluğa özlem dense de asıl özlem geçmişe... geçmişte kalan değerlere... köylere... saflığa... yeşile ve gökyüzünedir... ırmak seslerine kuzu melemelerinedir...
Yani doğal yaşama....
Ah biraz bulabilsek... kirlenilmemiş bir köşede mola verebilsek... belki özlemlerimiz bu denli büyümezdi...
Özlem büyüttü şiiriniz...
Saygılar
'Tarla gölgesinde uyutulan,
Toprak yiyen çarpık bacaklı adam.
Şimdi yaşamaktadır bir koca şehirde sıradan. '
mükemmel bir öykü-şiir okudum usta kaleminizden
her birimizin bir yanı çarpık kalıyor galiba
toprak yese de yemese de çocukluk anılarımız
kutluyorum yüreğinizi
Bu şiir ile ilgili 58 tane yorum bulunmakta