Toprak Yanar Şiiri - Bayram Karaali

Dünya yaşını hesaplamış bilim adamları,
Jeologlar tespitlemiş Zirkonyum kristalleriyle,
Radyometrik ölçümler elevermiş kendini,
Yaklaşık 4.54 milyar yazmışlar yaş hanesine…
Bu kadar milyar yıl koşuyor nefes nefese sonsuza,
Değişip dönüşürken yorgun,
Tabiat Ana...
Her gebeliğinde sancılarını bir daha seviyor,
Analık yüreği,şikayetsiz hala emziriyor…
Çoğaltıyor evlatlarını acıyı bal eyleyip,
Ormanlar,denizler,balıklar,
Nazlı akan yeşil,mavi nehirler,
Bilmem kaç milyon börtü böcekler,
Vefakar,sadakatsiz insanlar,
Her doğumda güleçliğinin tanrısallığıyla,
Güneşli güzel göz kırpmalarıyla sevdada,
Şikayetsiz tebessümlü her gün doğumunda,
Beklerken gün batımı dinlenmelerini,
Uyku çivilenmiş gözleriyle yorgun,
Tabiat Ana…
Koynuna çekilip,ısındığı,serinlediği
Ağladığında,küskün dudak sarkmalarıyla,
Bütün şımarıklıkları,haylazlığıyla
Bir koşu uzanıpta yattığında dizlerine,
Tek sığınak yeri;
Anaların anası,
TOPRAK ANA…
Dünya yaşını hesaplamış bilim adamları,
Ölçer matematikle,bilimle,
Hırçın ve sakin denizleri,
Nazlı ve deli akan nehirleri,
Yeşil deli ormanları,börtü böceği,
Ölçer vefalı,vefasız insanoğlu sayısını,
Kitaplar yazıldı kalemlerden kan damlalı,
Bilim aciz,matematik delirdi,
Sayıların,tüm ölçülerin cevapsızlığı
Şaşkın,budala,çaresiz bitaplarda
Ölçülemeyen,
Bir yürek,bir sevgi var,
Kocaman yürekli,sevgisi haşmetli
Toprak Ana…
Okyanuslar bunalır gazaplı sessizliğinde,
Nehirler sıkılır nazlı,deli akışlarında,
Buharlaşırken sığındıklarında bulutlarına,
Bulutlar yanar.
Hışımlı,endamlı sakin,
Kar,dolu,çiğ ve yağmurlarla.
Ormanlar boynunu uzatır usulca,
Sırası geldiğinde kitap sayfası yollarına
Ormanlar yanar,
Buğdayın başağı ekmeğe can verirken yanar,
Börtü böcek hırçın tetikte avlanırlar
İnsan yanar,koynuna döner gözüyaşlı,
Tek sonsuz sığınağına,
Sevdalı,ölçütsüz yürekli,
Toprak Ana…
Denizler,nehirler bulutlara sığınırken,
Ormanlar koşarken kitap sayfası yollarına,
Buğdayın başağı ekmeğe aşık olurken,
İnsancıkları koynuna sokulduklarında,
Tuz gibi,su gibidir sevdası,yüreğiyle
Kırılmaz,incinmez,
YANMAZ TOPRAK ANA…
Göz bebeği insancıklarıyla sevişirken mutlu,
Her isteği emir, her daim sevgi dolu,
Kırılıp incindiğinde yüreğine hapseder,
Gözyaşlarını içine akıtır,
Hüznüne güneş takar,
Yürek kırıklığına yeşiller döşer
Yeislerine mavilikler serer,
Ama Yanmaz,yakılamaz,
Toprak Ana…
Genç kız utanması içinde
Bir iki isteği olur yalnızca,
Küçücük,sakınarak,çekinerek,
Beni sevgiyle örsele,suyumu ver,
Diyerek ince fısıltılı yüreğinden seslerle,
Toprak Ana…
Fısıltılı incecik yürek seslerini duymazsa,
Duymazlıktan gelinmelerde,
Göz bebeği insancıklarına gönül koymaz,
Sadece yanar hançer ağrılı yüreğinde,
Toprak Ana…
İşte o zaman yanar,sevdalı tanrısallık
İşte o zaman yanar,ağrılı öykünmeler
İşte o zaman yanar
TOPRAK ANA,
YANAR TOPRAK ANA…
TOPRAK YANAR…
Anneler,Babalar;
Toprak Ana genetiğinden taşırlar
Benzerliklerini,karşılıksız sevdalarını,
Gönül koymazlıklarını,
Her isteği emir, her daim sevgi dolu,
Kırılıp incindiğinde yüreğine hapseder,
Gözyaşlarını içine akıtır,
Yanmaz Anneler,Babalar…
Genç kız utanması içinde
Analar,babalar;
Bir iki isteği olur yalnızca,
Küçücük,sakınarak,çekinerek,
İnce fısıltılı yüreğinden seslerle,
Fısıltılı incecik yürek sesleri duyulmazsa,
Duymazlıktan,anlamazlıktan gelinmelerde,
İşte o zaman yanar ağrılı öykünmeler
İşte o zaman yanar Anneler.
İşte o zaman yanar Babalar.
Yanar Yürek,
TOPRAK YANAR…

Bayram KARAALİ
17.09.2011