Yutar lokmasını çiğnemeden geceler,
Kurtulur gündüzüm karalardan koparak,
Yeni bir umuda kucak açar heceler,
Gel de sen bir fırsat ver hele kara toprak.
Gün olur zekâlar yırtar esrarengizi,
Toplanır yürekler olurlar bir bütün can,
Fani dünyalarda bilinmeyen gizleri,
Çözerler birlikte durma geç hele zaman.
Sona varmak için yok benim bir acelem,
Sığdırırım güne koca bir ömür zaman,
Sabrına bir yol ver seni fazla bekletmem,
Ömrüm tükenmesin biraz dur hele zaman.
Ne cana canana değmez bu güzel vatan,
Ecdadımdı ona kutsî kurban sunulan,
Bir söz sana benden dönersem kutlu yoldan,
En sevdiğimi de al hele kara toprak.
(Konya; Kasım 1983)
İlhan ÇolakoğluKayıt Tarihi : 22.6.2009 15:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlhan Çolakoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/22/toprak-ve-zaman.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!