Toprak Ve Yaprak Şiiri - Ekrem Naif Tek

Sonbaharı bekleyen toprağın
Düşmüştü elleri iki yanına
Haykırmakta sevdasını yaprakların
Bir kuş umuduyla
Cıvıl cıvıl
İlk yaprak düştüğü gün
Göğün
Yanaklarını yaladı geçti rüzgar
Damlalar toprağı delik deşik etti.
Bir yerlerde bir zamanlar
Gördüğü bir düş vardı güneşin
Rengini yapraklara armağan ederek
Yaşanmışlığa dönüştürdü
Sonbaharı bekleyen toprak
Ağacın gölgesine düştü
Rüzgar esti
Estikçe ıslığını çaldı yapraklar
Güneşin rengini çaldılar
İlk cemre toprağa düşmeden
Az vakitlerine rağmen
Toprak
Öyle bir kokladı ki,
Öyle bir öptü ki yaprakları
Bir mevsim daha yeşerdi
Ve düştü uykuya
Rüyasında toprak,
Toprağın rüyasında yaprak,
Öylece, gün döngüsünün sabah ışıklarını
Yanaklarında toplamıştı...