TOPRAK VE İNSAN ' SEN '
En değerli hazine topraktır
Her insan ve her canlı toprağa muhtaç ve toprağa tutsaktır
Toprak türlü şekillerde bizleri doyuran
Bir geçiş sürecidir, bir köprüdür dünya ile ahreti ayıran
Toprak can alır, toprak can verir
Evet toprak cansız alır, canlı verir, cansıza can verir
Toprak her şeyi saklar, toprak bir alır, bin verir
Toprak renk verir, toprak tat verir
Toprak bereket verir, toprak su verir ve
Daha daha yeryüzüne neler neler gönderir
Toprak yer kabuğudur, toprak arazi, toprak vatandır
Toprak içinde neler, neler yatandır
NEDEN Mİ EN DEĞERLİ HAZİNE:
Belki nice bayrakların korunabilmesi için verilen canın
Belki de yere düşmemesi için nice sancağın
Farkında mısın, gezdiğin dolaştığın yerlerde bastığın
Çiğneyip geçtiğin, nice bedenin, kolun, bacağın
İşte bu, bu toprağın zerreciğin de bile gizli olan
En değerli hazinedir, bu topraklarda bulacağın
Can borcunu en şerefli şekilde edadır
Bu topraklarla birleşen şühedadır
Biraz düşünürsen anlayacağın
FARKINDA MISIN:
Bu senin devren, bu senin zamanın, bu senin çağın
Bilinmez daha ne kadar tüter ocağın
Bas geleceğine, bas bakalım
Yerin üzerinde düşünmeden dolaşırken, karışacağın toprağın
ANCAK:
Nasip olur mu O'da bilinmez, yazılanlar bil ki silinmez
Senin için meçhuldür ne olacağın
İster bir düşün, ister, gez gezebildiğince üzerinde
Sonunda birleşip, özdeşleşeceğin toprağın
SAKIN UNUTMA:
Ama bugün, ama yarın, O günde bir gün, mutlak gelecek
Doğru yanlış işlerin, bir bir elenecek
Ya bir başka güneş, bir nur doğacak üzerine
Ya O an tamamen kararıp, ruhun gölgelenecek
VE YİNE UNUTMA:
Bazı şeyler emanettir gelen her cana,
İdrak edipte, hazırlanabiliyorsan eğer, ne mutlu sana
Bir gün, birileri şu satırları da okuyacaktır sana
Bir meçhul takdir-i İlahidir bu her insana
VE DİYECEK Kİ O SES:
Son çırpınışların bunlar, bu son nefes alışların
Doyasıya, soluyabildiğince solu
Derlerdi inanmazdın, hiç bitecek sanmazdın
İşte sonunu getirdin, bitirdin bitmez sandığın yolu
Ne zenginlik, ne mevkiin nede şanın, şöhretin,
Tek yardımcın, huşu ile yaptığın ibadetin
İNAN Kİ NAFİLE:
Ne o beyhude icraatlar
Ne o saçlarındaki aklar, nede gezdiğin sokaklar
Bedeni toprak saklar, peki, peki ya ruhun
Unutma ki onu da icra-i amelin aklar
VE BİL Kİ:
Nasıl karışır da çürürse, düşen her yaprak
Mutlak sana da hoş ! geldin diyecek bir gün Toprak.
Kayıt Tarihi : 16.10.2007 00:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!