Toprak Ve Gùne$in a$ki

Bir toprak vardi suyla yum$ayip çamur olan
Kuruyunca sertle$ip parçalara dagilan
Hep ezilen ama hiç kin duymadan veren
Toprakti i$te,beyaz siyah, ve her reng toprak

Bir gùn onu her hale koyan
rengini degi$tirik kurutan
içine kadar girip isitan
Gùne$e a$ik oldu

$a$kindi unuttu kim oldugunu
ezilirpte hep verdigi kimdi tanimiyordu
Su dahi yum$atmiyor
Bir i$e de yaramiyordu

A$ikti i$te insan gibi unut mu$tu kendini
Uzaklara bakip gùn boyunca onu sevip
Içine aliyordu, gùne$i
Okadar uzun sùrdùki a$ki ve okadar onunla olduki
Kurudu, kavruldu,yandi,kum oldu
çol oldu a$kinin ugruna
hep varmak için ona birakti kendini rùz gara
bir gùn dag oldu, bir ba$kagùn ovayi doldurdu
Hep ona ila$mak ugruna

Gùne$te onu seviyor. nekadar i$igi sevgisi varsa gonderiyordu
artik yakla$mak onunla olmak ti tek gayesi ve aklindaki zikri
okadar uzaktilarki oyle bir yerde dengede ve olçùlù kaderleri vardiki
Kipirdamak dahi her$eyi bozacak gùne$in savrulmasina
topragin yok olmasina sebep olacakti
gùne$ savrulmaya,toprakta yok olmaya raziydi ama
toprak dùnyanin sadece bir elementi idi
nasil bencillik ederdiki

gùne$ coktan safrulmaya ba$lami$ti sanki
ama okadar bùyùk bir kalbi vardiki
o kadar sicak bir okadarda merhametliydi
nasil kendi için a$kini yok edip yaka bilirdi
o gùne$in her$eyi, uzaktan sevdigi
a$kiydi toprak

anladilar a$klarinin olmeyecegini
hep ya$ayip sùrecegini
kavu$urlarsa bencillik edeceklerini
kiyamet için soz aldilar

ogùn gelecek kiyamet koparken
gùne$ parcalanacak
yakacak dùn yayi
toprak o an kavu$acak ogùn savrulacak
O gùn a$iklar kavu$acak