Bedenim olmuş dört mevsim
toprak ve deniz misali
ağaçlar kendi uykusunda
soğuk vurmuş dallarına
garip bir adam oldum
aklı sarmaş dolaş
bir o yana bir bu yana
dolanıp duruyorum
ne mevsim kalmış
nede umutlarım
kuşlar uçup gitmişler
bulutlar kara kara düşünüyor
toprağın sesinde güneş doğmaz
ağlasın gözyaşlarım olsun deniz
haydi durma es rüzgar
sesim gitsin derinlere
yer siyah gök mavi
denizde dalgalar
ben rüzgarı hissettim
ağaç döktü yapraklarını
geceleri dalıp gittim
bir çığlık düştü karanlığa
gemiler uzaklaştı bulutlar birleşti
yumak yumak oldu bedenim
rüyamda hep deniz
dalgalar bırakmıyor
gemiler çekip gittiler
kalbime yazdım ben seni...
Hüseyin YANMAZ
20/02/2018
Kayıt Tarihi : 29.3.2018 09:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!