Toprak Ve Ağrı Şiiri - Şakir Kurtulmuş

hayır
bu şehir beni çağırmıyor
insanların savaştan kaçtığı bir çağda
çılgın başlangıçlar kuruyorum
ağrıyan topraklarıma
ivmesiz bakışlar sürüyorum
içimde durulanmış bir geleceğe
yoksa şarkılar mı çarpıyor
sen yiten bir enerjisin
yalnızım
oyulmuş geceler
sona doğru ilk günkü gibi
çizdiğin uzun grafik çağdaş düzen
toprağımı kımıldatıyor
kadına verdiğim ağrı
umursamıyorum ne kadar açsın
gözlerinin rengine düşmüş dünyaya
ve ne kadar zayıf duyguların
yolun sonuna varamıyor