Toprak su gül Şiiri - İshak Aras

Bu ne güzellik böyle, baştan sona hatasız
Endamına vuruldum, elim ayağım sensin
O güzel bakışına, hasta oldum gatasız
Seyrederken yoruldum, dilim dimağım sensin

Bir küçücük zerreyim, kaybolunca yellerde
Küstürülmüş ozanken, esiverdim dillerde
Bir katre su ararken, susuz kalmış çöllerde
Varlığınla dirildim, gülüm toprağım sensin

Mecnuna çevirdin bak, şairane seslendim
Şiirleştin ömrümde, ilhamınla besledim
Huzuru bulmak için, bir çınara yaslandım
Gölgen ile karıldım, dalım yaprağım sensin

O nazenin rengini, göz ucuyla süzerken
Deryalarda sandalım, bakışında yüzerken
Koca bir destan oldum, mavilerde gezerken
Gökyüzünde soruldum, alım bayrağım sensin

Kırılmaya müsait, yüreğim ince lamdır
Mekanım labirentli, yerim dolam dolamdır
Dünyada seyyah iken, son cisimde molamdır
Eğri yönden ayrıldım, yolum durağım sensin

Varlığınla var oldum, şükür ettim bu hale
Ben ki gecende ayım, sen etrafımda hale
Harcı mayası temiz, mekânım sağlam kale
Ömrün ile örüldüm, kolum direğim sensin

Aras'ım duygularım, en güzel söze döndü
Çertefilli yol geçtim, yokuşum düze döndü
Kadere razı geldim, gecem gündüze döndü
Seninle ben var oldum, halım gereğim sensin

İSHAK ARAS
ishakaras (mihman)
7 Haziran 2020
(üç ayak)