Aynı günahı paylaştık korkmadan!
Kendimizi çaldık yıllar öncesinden,
Zaten bir mola zamanıydı bizi buluşturan,
Otobüs kalkmak üzere,
Ellerini bırakmak öyle zor ki...
Ve şimdi,
Gün üşüyor yapraklaın arasında,
Gözlerim yol yorgunu...
Gözlerimde çırpınan huzurlu sabahım,
Özgürlüğe susamış yanım,
Toprak renkli koşmacam,
Ekmek,fırtınaya yakalanmış,
Hala otobüsler koşuyor gözlerimde...
Sabahın ilk ışıkları avucumda,uyuyamadım bu gece,
Bir bebek ağlıyor karşıki evde,
Kuş sesleri,gülüşüne fon müziği,
Güneş,evreni uyandırmak üzere,
İçindeki Sen'le tanışalı,
'Ben' biraz eksik...
Oysa ben yağmurdum,sen bakir bir vadi,
Islanırdık her cemre sonrası,
Her tabloda sen,
Seni çiziyorum her ikindi molasında..
Zaten bir mola zamanıydı bizi buluşturan,
Otobüs kalkmak üzere,
Gözlerindeki tebessüme el sallamak öyle zor ki...
Kayıt Tarihi : 5.7.2007 15:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir yol üstü lokantasında bir daha göremeyeceğiniz bir 'tebessüme' el salladınız mı hiç...
toprak renkli koşmacalar yaratmak; şiirden de öte..
Ellerini bırakmak öyle zor ki...
Ve şimdi,
Gün üşüyor yapraklaın arasında,
Gözlerim yol yorgunu...
Zaten bir mola zamanıydı bizi buluşturan,
Otobüs kalkmak üzere,
Gözlerindeki tebessüme el sallamak öyle zor ki...'
...zor...
mehmet şakir karataş
kutluyorum
TÜM YORUMLAR (33)