Orada
kızıl,akşamın
düğün hediyesi onlara.
Orada
köleliğin ayak izlerine
ilk döküldüğünde
gözleri güneşin,
zaman çürütür umudunu
alınlara nakışlanan o deglerin.
Orada kadınlar
yazgısından ayrı.
Taş çatlamaz
yamaçlarında onların,kanar.
Orada kadınlar
geçmişin müneccimi
geleceğin kahır sahibi.
Ve
kör ağızlarda
kilitlenmiş bir meta
gibi dururken
o solgun bedenleri
Orada kadınlar
kadınlığından ayrı
Mart bilinmez
bir aydır orada.
Evren en derin yaz karanlığından
ilk onlara uzatır
o beş köşeli papatyalarından.
Ki karşılık öldürürdü
emeğin kutsallığını
orada kadınlar
ondan,cenneti çekerler ayaklarından
ve orada
toprak kadınlardan öğrendi analığı
bu dünyada yaşasalar da
Orada kadınlar
bu dünyadan ayrı
Mehmet Göksu
Kayıt Tarihi : 28.7.2022 01:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!