Pembe dudaklarıyla gülüyordu yüzü
Yumuşacıktı teni,minicikti elleri,kahveydi gözü...
Büyüdükçe de dinlenir oldu sözü
Lakin tanımam kendisini,
Ama biliyorum ki annesinin,babasının bir tanesi,
Nar tanesi,nur tanesi,sarılası,öpülesi,sevilesi
Yaşamının her karesi tüm renklerin bir yelpazesi
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
ayyy.....çok hüzünlendim...her ölüm genç ölümdür ama hakikaten yaşı genç olanlara insan başka bir burukluk duyuyor...harika bir anlatımdı!kutlarım...
Bu kadar sevilesi biri... İnsan yakıştıramasa da rengine... Başkasına da emanet edemez, sadece güvenir kendine... Aslına... Toprağına... Çok güzel bir şiir tebrikler Ayşegül Hanım...
en ağır hissiyatlardan...yakıştırılamayan yokluklar...
dizelere aktarımı başarılı...tebrikler...
Toprak saklamış koynuna. Sevgilerimi yolluyorum.
alllah rahmet eylesin....
yüreğiniz daim olsun...
etkili bir anlatım...
saygılar ve sevgiler...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta