Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
ayyy.....çok hüzünlendim...her ölüm genç ölümdür ama hakikaten yaşı genç olanlara insan başka bir burukluk duyuyor...harika bir anlatımdı!kutlarım...
Bu kadar sevilesi biri... İnsan yakıştıramasa da rengine... Başkasına da emanet edemez, sadece güvenir kendine... Aslına... Toprağına... Çok güzel bir şiir tebrikler Ayşegül Hanım...
en ağır hissiyatlardan...yakıştırılamayan yokluklar...
dizelere aktarımı başarılı...tebrikler...
Toprak saklamış koynuna. Sevgilerimi yolluyorum.
alllah rahmet eylesin....
yüreğiniz daim olsun...
etkili bir anlatım...
saygılar ve sevgiler...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta