Dil ölüm getirmez sevdiceğim...
Düş bu ya;
Ölmüşüm kahpe bir akşam vakti
“ Kişiyi nasıl bilirdiniz? “ diye sormamışlar bile
Dağıtıvermişler hemen oracıkta
Mirasımın hepsini…
Havaya savurmuşlar şiirlerimi
Gözyaşlarımı bir yağmur bulutuna yüklemişler
Güneşe, sımsıcak gülüşlerimi
Hüzünlerimi meltemlere, imbatlara sarmışlar
Hoşgörü ve sabrımı yaşlılara vermişler
Çocuklara, umut dolu yüreğimi
Ve genç sevdalılara da
Canımın çekirdeğindeki ölümsüz sevgimi…
Bir deniz kuşu gelip bağışlamalarımı kapmış
Ne yapacaksa?
Sokak köpekleri de merhametimi…
Arama,
Ne düşmanlık ne kin ne nefret
Olsaydı eğer,
Yakıp gömerdim küllerini
Şimşek, gök gürültüsü ve bora
Benden değil inan ki…
Kaldırma trençkotunun yakasını
Gizleme gözlüklerin ardına
Zeytin gözlerini...
Bırak!
Süzüleyim yanaklarından doya doya
Unuttun mu?
Ben yağmurdum hani? ...
Kayıt Tarihi : 31.1.2014 12:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Garip bir miras sadece...
Allah, acil şifalar versin amin!
TÜM YORUMLAR (130)