Toprak Kokuyorsun Şiiri - Zümrüt Demirtaş

Taşı toprağı altın şehre,
Uzun yıllar önce göçmüşsün,
Kah krallar gibi yaşamış,
Kah yavan ekmeği bölmüşsün,
Bazen çok sevip de sevilmiş,
Bazen kabuğuna dönmüşsün….

Sılada bırakıp anayı,
Ekmeğin peşine düşmüşsün,
Bitince yuvanın huzuru,
Sen de; evliliğe küsmüşsün,
Yalnızlığı arkadaş sayıp,
Başını kumlara gömmüşsün….

Saçına düşen aklar gibi,
Temiz bir sayfa istiyorsun,
Huzurlu bir sona yönelen,
Sadık bir sırdaş arıyorsun,
Dilerim bulursun gönlünce,
En iyiyi hak ediyorsun….

Sıladan sana selam olsun,
Acıların artık son bulsun,
Gözlerin mutlulukla dolsun,
Yüreğin sevgiyle yorulsun,
Hayalin gerçekle buluşsun,
Bizim diyarların oğlusun,
Gizleme, TOPRAK KOKUYORSUN! .....

Bir Büyüğüme…..
(01.06.2005)