Ağaran şafaklarda yitirdik umutlarımızı,
Oysa yoktu her şafakta beklediğimiz güneş,
Kuşlar yoktu artık kuruyan dallarımıza konan,
Eriyen bir mum gibi geçiyor zaman,
Toprak toprak kokuyor günler,
Her günün ardından karanlık gece,
Ötesi bilinmez gerçek bir ölüm,
Düşlerse umutsuz bir teselli zamanda,
Her nefes alışta harcadık ömrümüzü,
Bitmez gibi görünen yolun sonundayız,
Bizlerdik bu yıl boş hayallerle aldanan,
Ömrüm bir düş gibiydi geçiverdi zamanda.
Kayıt Tarihi : 14.4.2005 18:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melek Ayaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/04/14/toprak-kokuyor-gunler.jpg)
TEBRİKLER
Anamızın eteğinde başlayan serüven onları kaybedişimizde içimize düşüveren korku ve yaşadığımız asıl umutsuzluklar ömür nazende bir kelebek hey dost elbet acılı ve sonlu eline yüreğine sağlık duygusal his dünyanızın fırtınasıyla örülmüş şiiriniz çok güzel kutlarım sizi selam ve sevgiler
melek hanım kutluyorum....
sevgileirmle...
kurulmuş saatlere/
tutsak ettik kendimizi/
ha bugün ha yarın diye avunduk /
güneşten kaçtık ama/
mehtapa tutulduk/
seherin yeli çaldı elimizden sevgimizi/
yıldızlara bağışladık umutlarımızı/
gönlümüzü/
yüreğimizi/
yatağımızı/
yar çalsın istedik hep, ama/
sırtımızda kefenle uyandık gecemize/
başucumuzda kocaman bir taş/
taşın üstüne yazmışlardı/
hem kutlanmayan doğum günümüzü/
hemde yasanmamış ömrümüzü/
.....
Bir Tufan ile kalkmaya çalıştık/
yağmur can versede uyluk kemiklerimize/
bulupta kalkmak ne mümkün, eyyy sevgili/
sende unutmuştuk gaflet içinde yüreklerimizi..!/
...
BirDeli..
17.11.2003
...
(Yetişemedik kurulan mahşere böylece
hesabımız da ertlendi, kaldı yine öylece...! **)
TÜM YORUMLAR (5)