Zaman;
Solgun ve gri bir koridordu orada çok üşüdüm..
Ayrı dağın çiçekleriydik aynı yağmurun altında..
Kaybolur gidermiş insan, insanda..
Öyle bir sessizlik çöktü’ki, sessizliğin içinde seslenemiyorum..
Sen duymadın yaralı feryadımı..
Kaçarak iyileşemezsin, çünkü her iyileşme yüzleşmeyledir..
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta