Toprak Kokusu Şiiri - Düşünce Dünyası

Zaman;
Solgun ve gri bir koridordu orada çok üşüdüm..
Ayrı dağın çiçekleriydik aynı yağmurun altında..
Kaybolur gidermiş insan, insanda..
Öyle bir sessizlik çöktü’ki, sessizliğin içinde seslenemiyorum..
Sen duymadın yaralı feryadımı..
Kaçarak iyileşemezsin, çünkü her iyileşme yüzleşmeyledir..
Gittiğimiz yollardan geri dönülmüyor, şimdi dünya çok acımasız..
Takvimdeki bazı günlere fazlasıyla kırgınım..
Ve bir kuş olmak isterdim, insanlardan uzak ALLAH’a yakın...
Yağmurdan sonra çikan toprak
kokusu gibi, sana olan sevdam
Her yer sen kokuyor..
Senin sessizliği bile, yüz binlerce İnsanın cümlesinden daha güzeldir..
Güzel günler başkasinin olsun,
Ben kötü de olsa, senli günler İstiyorum ben..
Kalbimin kuşları hep sana göç ediyor..
Bildikleri en sıcak ülkedir senin yüreğin..
Yüreğim kanıyor ama, bu yaraya merhem yok..
Sana bir ayna getirdim.
Kendine bak ve beni hatırla..!