Toprak Kokusu Şiiri - Erdem Gümüş 2

Salını Salını, gelir karşıdan,
Yine allar giymiş, ipek dokusu,
Misk-i âmber sürmüş, gelir çarşıdan,
Benim yârim tıpkı, toprak kokusu

Hiç selamsız geçmez, ışmarı gizlim,
Sezdim selamını, ey telve gözlüm,
Sevda yağmurunda, ıslanmış nazlım,
Benim yârim tıpkı, toprak kokusu.

Sırılsıklam olmuş, ýârimin teni,
Damla döşe düşmüş, yapışmış yeni
Aklım baştan alır, del’eyler beni,
Benim yârim tıpkı, toprak kokusu,

Dilruba dilleri, balları ezer,
Kaş altından bakıp, ezberim bozar,
Sinesinden ağrı, burnuma sızar,
Benim yârim tıpkı, toprak kokusu,

Kim doğurmuş seni, huri mi hâktan?
Hâk yoğurmuş seni, balçık topraktan
Efil efil gelir, kokun uzaktan,
Benim yârim tıpkı, toprak kokusu,

Yâr sakla kokunu, verme yellere,
Ilğıt ılğıt kokar, yâd-ı ellere,
Düşmesin kokunun, t/adı dillere,
Benim yârim tıpkı, toprak kokusu.

İlvan ilvan giyer, fistan bindallım,
Elvan elvan kokar, çiçeği ballım,
Salar kokusunu, goncagül hallım,
Benim yârim tıpkı, toprak kokusu.

Kul Figani der ki, şakağı benlim,
Yâdeller koklarsa, ölür bu gönlüm,
İstemem olasın, failim zanlım,
Benim yârim tıpkı, toprak kokusu.