Toprak Kokusu Şiiri - Halenur Kor

Bilinmeyen bir zamanda,
Ne içinde, ne dışında,
Kâinatın ortasında
Patladı döküldü güneş,
Semâda toprak kokusu...

İlk cemreler düştü yere,
İlk sıcaklık, ilk heyecan,
İlk uyanış, ilk titreyiş,
Havada toprak kokusu...
İlk damlalar düştü yere,
Yükseldi toprak kokusu...
Deniz, bulut, kayalarda,
Filizde, ağaçda, dalda
Bereket toprak kokusu...

Esen rüzgâr savurunca
Yaprakta toprak kokusu.
İlk cemreler ilkbaharda
İlk heyecan, ilk aşklarda
Güzeldi toprak kokusu.
Battı güneş usul usul
Gecede toprak kokusu.

Yüreğim bir yangın yeri,
Küllerde toprak kokusu.
Şimdi toplarda, tüfekte,
Savaş, vurgun,kin, vahşette,
Bedenler düşüyor yere,
Barutta toprak kokusu...
Gülerken ağlıyor bakış,
Yaşlarda toprak kokusu.
Çocukların feryâdında
Boğulan toprak kokusu.
Açılan gözbebeğinde,
Korkuda toprak kokusu.
Acıda toprak kokusu,
Uykuda toprak kokusu...

Dalda açarken tomurcuk,
Umuttur toprak kokusu...