TOPRAK KOKULUM
Kelimeler yorgun,kelimeler yitik kalıyor
senin gittiğin yollarda.
Çocuk şarkılarında uçurtma oluyorum rüzgarına kapılıp
sonra bir kuş kanadında yalnızlığa çarpılıyorum...
Toprak kokulum, gönlümde depreşirken hasretin
şiirler akıtıyor gözünden yaşları
sonra bir kalemde öksüz sözcüklere çarpılıyorum..
Bulutlar serseri,yağmurlar başıboş geziyor
senin bıraktığın diyarda.
sigara dumanında kibrit oluyorum ateşine kapılıp
sonra bir ılık nefesinde ölüme çarpılıyorum...
Su gözlüm, soluyorum seni ve yüreğim yangın yeri
alev alev tutuşuyor avuçlarım
sonra bir kıvılcımla senin cehennemine çarpılıyorum...
Kimsesizlik çöküyor,kimsesiz kalıyorum
demleniyor hüzünler sokak başlarında
gecenin koynunda kayboluyorum karanlıklara kapılıp
sonra bir kapı eşiğinde gurbete çarpılıyorum...
Mustafa Şimşek
Kayıt Tarihi : 14.6.2014 23:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)