𝑻𝒐𝒑𝒓𝒂𝒌 İ𝒏𝒔𝒂𝒏
𝑩𝒆𝒏 𝒃𝒆𝒏 𝒃𝒆𝒏!
𝑩𝒆𝒏𝒍𝒊ğ𝒊𝒏𝒅𝒆𝒏 𝒅𝒐ğ𝒂𝒓 𝒊𝒏𝒔𝒂𝒏,
𝑻𝒐𝒑𝒓𝒂𝒌 𝒕𝒐𝒑𝒓𝒂𝒌 𝒕𝒐𝒑𝒓𝒂𝒌!
𝑻𝒐𝒑𝒓𝒂𝒌𝒕𝒂𝒏 𝒅𝒐ğ𝒂𝒓 𝒊𝒏𝒔𝒂𝒏..
𝑩𝒆𝒏𝒍𝒊ğ𝒊𝒏𝒅𝒆𝒏 𝒅𝒐ğ𝒅𝒖ğ𝒖𝒏𝒖 𝒛𝒂𝒏𝒏𝒆𝒅𝒊𝒑,
𝑲𝒂𝒓𝒂𝒏𝒍ı𝒌, 𝒌𝒊𝒓𝒍𝒊 𝒅𝒖𝒗𝒂𝒓𝒍𝒂𝒓𝒅𝒂 𝒂𝒔𝒂𝒓..
𝑨𝒔𝒂𝒓 𝒔𝒂𝒂𝒕𝒍𝒆𝒓𝒊, 𝒕𝒊𝒌 𝒕𝒂𝒌 𝒕𝒊𝒌 𝒕𝒂𝒌 𝒕𝒊𝒌 𝒕𝒂...
𝑩𝒆𝒏𝒍𝒊ğ𝒊𝒏𝒅𝒆𝒏 𝒌𝒐𝒑𝒎𝒖ş𝒕𝒖𝒓 𝒊𝒏𝒔𝒂𝒏,
𝑻𝒐𝒑𝒓𝒂𝒌 𝒐𝒍𝒅𝒖ğ𝒖𝒏𝒖 𝒔𝒖 𝒊𝒍𝒆 𝒃ü𝒚ü𝒅üğü𝒏ü
𝑼𝒏𝒖𝒕𝒎𝒖ş𝒕𝒖𝒓 𝒚𝒊𝒕𝒊ş𝒎𝒊ş𝒍𝒊ğ𝒊𝒏 𝒌𝒐𝒌𝒖𝒔𝒖𝒚𝒍𝒂..
𝒁𝒂𝒎𝒂𝒏 𝒃𝒊𝒓 𝒑𝒖𝒏𝒕 (𝒇ı𝒓𝒔𝒂𝒕) 𝒅𝒐ğ𝒖𝒓𝒎𝒖ş𝒕𝒖𝒓,
𝑬𝒏 ç𝒐𝒌 𝒔𝒂𝒏𝒂, 𝒃𝒆𝒏𝒍𝒊𝒌𝒕𝒆𝒏 𝒌𝒐𝒑 𝒅𝒊𝒚𝒆 𝒔𝒂𝒏𝒂..
𝑨𝒏𝒍𝒂 𝒅𝒊𝒚𝒆 𝒔𝒂𝒏𝒂, 𝒃𝒂𝒌 𝒃𝒖𝒍 𝒈ö𝒓 𝒅𝒊𝒚𝒆 𝒔𝒂𝒏𝒂..
𝑩𝒆𝒏𝒅𝒆𝒏 ç𝒐𝒌 𝒔𝒂𝒏𝒂, 𝒔𝒂𝒍𝒕 𝒕𝒐𝒑𝒓𝒂ğ𝒂...
𝑻𝒐𝒑𝒓𝒂𝒌𝒕𝒂𝒏 𝒅𝒐ğ𝒂𝒓 𝒊𝒏𝒔𝒂𝒏,
𝑩𝒂𝒌𝒎𝒂𝒍ı 𝒃𝒖𝒍𝒎𝒂𝒍ı 𝒈ö𝒓𝒎𝒆𝒍𝒊,
𝑩𝒖𝒏𝒂𝒍𝒎ış 𝒅𝒖𝒗𝒂𝒓 𝒕𝒆𝒑𝒆𝒍𝒆𝒓𝒊𝒏𝒅𝒆..
𝑻𝒊𝒌 𝒕𝒂𝒌 𝒕𝒊𝒌 𝒕𝒂𝒌 𝒕𝒊𝒌 𝒕𝒂𝒌...
𝒁𝒂𝒎𝒂𝒏 𝒅𝒐𝒍𝒅𝒖, 𝒃𝒊𝒓 𝒊ç𝒊𝒎 𝒔𝒖...
𝑨𝒓𝒕ı𝒌 𝒔𝒖 𝒚𝒐𝒌.. 𝑻𝒐𝒑𝒓𝒂ğ𝒂 𝒈𝒊𝒅𝒆𝒓 𝒊𝒏𝒔𝒂𝒏..
𝑻𝒐𝒑𝒓𝒂𝒌𝒕𝒂𝒏 𝒅𝒐ğ𝒂𝒓, 𝒕𝒐𝒑𝒓𝒂𝒌𝒕𝒂𝒏 𝒆𝒄𝒆𝒍𝒍𝒆𝒏𝒊𝒓 𝒊𝒏𝒔𝒂𝒏.
Kayıt Tarihi : 1.4.2022 04:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
𝑉𝑎𝑘𝑡𝑖𝑛𝑖 𝑏𝑖𝑙𝑚𝑒𝑑𝑖ğ𝑖𝑚 𝑏𝑖𝑟 𝑎𝑛𝑑𝑎...
beğeni ile okudum
Doğum gününüz ve
YENİ YILINIZ KUTLU OLSUN
TÜM YORUMLAR (1)