Toprak İle Tas Şiiri - Niyazi Ozkan

Toprak ana olmus butun dogaya
Hic ayrim yapmadan herkese ayni
Ihtiyaci olana hersdeyi vermis
Tohumu yesertmis dallari dermis

Ustumuze basmisiz ezip gecerek
Kurusunu camurunu secerek
Her ne aradiysak toprakta bulduk
Gunu geldiginde topragin olduk

Kizili, camuru, kurusu, yasi
Toprak ustundeki dag ile tasi
Yorgun dusuncede koyariz basi
Bize yastik olmus bu kara toprak.

Verdigi ne varsa geriye alir
Herkes gider ama burda o kalir
Her agac dibine o merhem olur
Verir gidasi olene kadar.

Iyiye kotuye hep kucak acar
Kurumus toz ise ruzgarla ucar
Vadesi yetene kalbini acar
Yureginde yer var herkese toprak.