Çiftçi deyip geçme dostum.
Ben toprağa bağlı kulum.
Toprak ile evli ama kulum.
Ekip dikmek tek umudum.
Çiftçi deyip geçme dostum.
Toprak için yaşamak suçum.
Vazgeçmem işte bu huyum.
Toprak için toprak olmuşum.
Çiftçi deyip hor görme dostum.
Toprakla kalktım onunla uyudum.
Çok suladım çok ektim az buldum.
Gün geldi susuz toprak gibi kurudum.
Çiftçi deyip boş ver deme dostum.
Şehirli ekmeği atmış çöpte buldum.
Ekmek için buğday için yoruldum.
Ekip biçip toplamak benim tutkum.
Çiftçi deyip boş verme dostum.
Kışın ölüp düşen yaprak oldum.
Dost bildiğim kıravatlıdan soğudum.
Oy verip verdiğim ele vurdum.
Çiftçi deyip umursamadın dostum.
Mazot ile kaderimi bir kurdum.
Teşvikle uçtum keklik gibi vuruldum.
Toprak için toprak olmuşum.
Kayıt Tarihi : 29.11.2011 12:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sıcaklık bilmem kaç derece olunca
Benzim sararıp ta
Her yanım donunca
Ayaklarımda sızı
Ağzımda açlık
Şu bölüm bitse de
Bir tas suyla
Alsak biraz solukluk
Toprak beni yensen de
Bir damla etsen de
Toprak seni ne çok severmişim
Jale KESKİNKILIÇ
Toprakla uğraşan ancak bilir derdini ve kıymetini.Şiiriniz çok güzel.
TÜM YORUMLAR (2)