Dolaştım şehri gezip öğrenmek için,
Zor tuttum kendimi delirmemek için.
Büyüğe saygı, küçüğe sevgi kalmamış,
Gördüm insanoğlu geçmişden ders almamış.
Medeniyeti açik göbekle karıştırıyoruz,
Ataya saygısızlığa ´´tartışma´´ diyoruz.
Moda olmuş erkeklerin küpe takması,
Bileğinde kocaman köpek halkası.
Kınayamadım, benimde çocuklarim var,
Bunları zorla söyletiyorlar benim ne suçum var.
Sarılıyoruz içkiye, ezan sesine aldırmadan,
Mirasi paylaşıyoruz, baba naaş´ını kaldırmadan.
Şalvarımız parlıyor ammaaa gözümüz aç,
Saydınmı ey insanoğlu, dünyanın yaşı kaç.
Sona yaklaştık, hala baştayız sanıyoruz,
Her olayda bir ´iz´ varda biz anlamıyoruz.
Daha söylenecekler dünyalar kadar,
Susmalıyım artık, her satırda içim yanar.
ESER KALMAMIŞ NE EDEPTEN NE HAYA´DAN,
TOPRAK GELDIK, OT GİDİYORUZ BU DÜNYADAN.
(2005)
Veli DalbudakKayıt Tarihi : 12.8.2005 02:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TOPRAK GELDIK, OT GİDİYORUZ BU DÜNYADAN.
ellerine sağlık, sevgili şair kardeşim. çok anlamlı, çok yerinde bir şiir. Allah razı olsun. selam ve saygılarımla.
Melek Ayaz
TÜM YORUMLAR (6)