Toprak gece karanlığında

toprak gece karanlığında,
örterken üstünü kendi gözyaşlarıyla.
dere, kendi sesini bastırıken derinliklerinde,
güneş, kızgınlığını belli etmezken,
yağmur, hırsından aglıyordu, gökyüzünde.

sendin sebebi, gidişinle degil,
terk edişine, aglıyordu tabiat.
gözlerim, kucağımdayken tenin,,
tenimin ateşiyle yanarken,
kapalıydı.
görmekten korkarken gözlerini,
dökülen yaşlarının tenini yakmasından.