Toprak Dinler Beni Şiiri - Banu Abdullah ...

Gözlerim bulutlanmış,bu gece,
Belli ki akacak yaşlara gebe.
Beynim gür gür gürlüyor,
Çıkmış yine mazide turluyor.
Yürek yaralı,şimşek gibi çakar durur,
Öyle çoşmuş ki; içimdeki volkanı kudurtur.
Çaresizdir,taakatsizdir,
Ama belli etmez,ayakta dimdik durur.
Hiç anlamaz ki,coşmuş da kimin derdine,
Sanki biri çıkıp soracak,derdin ne diye?
Bilmez ki en iyi çare,
Yaşlarını usulca hediye etmektir geceye.
Gece seni dinler,gece seni anlar,
O,çaresiz yaşlarını üşenmeden saklar.
Ne zaman ki yorulur,ben gibi gürler çakar,
Göz yaşlarım gibi,yağmur olur toprağa akar.
Toprak itiraz etmez,toprak hiç yorulmaz,
Onda ki yerin hiç dolmaz.
O ne canlar taşır bağrında,
Gün gelir seni de saklar,gözyaşlarını da.
Çünkü; insanoğlunu kıskandıracak koca bir yürek var onda.