Toprak Dediğin Yine Bizdik Zaten

dünyanın en temiz yerinde onlar yaşıyordu
sokakta demlenen insanların içini ısıtan şarap gibi kırmızı
biraz da pembe
biz ise öldürülüyorduk gittiğimiz her cenaze töreninde bizi diri diri gömüyordular toprağa toprak dediğin yine bizdik zaten
karton toplayan çocukların gözyaşlarıyla yoğurdukları emek
içi boş zeytin yağı tenekelerini sırtında taşıyan gençler
ceset biriktiren mezarcıların kazdıkları derin çukur
ölü dediğin yine bizdik zaten
ruh gibi beyazdı gece
ölü gibi soğuk
dünya dediğin yine dönüyordu zaten